Élg Vu Du Dôme

(23 kwietnia 2018)

Vu Du Dôme to pop krańcowy. Peryferia wszystkiego, co podpada po MOR-owską łatkę: piosenka francuska liczona na tony, easy listening i dużo inteligenckiego soft- czegoś. Wszystko przetworzone i suplementowane dźwiękami muzyki konkretnej. Industrialny, odrzucający deseń takiego wydania trójkolorowej chanson prowokuje pytanie o sens komponowania poczwarnych kancon. Bo na dobrą sprawę nikt specjalnej wycieczki do domu strachów nie zamawiał, a deformowanie i rozczłonkowywanie Paryża to zwyrodnialstwo w czystej postaci. Nieporównywalne z patologią Sagawy, ale wciąż bezczelne i butne. Jednak w tym szaleństwie jest jakaś metoda, a jeżeli zupełnie niezauważalna, to przynajmniej znakomicie grająca na sentymentach. W linii prostej korespondująca z awangardowym sound poetry drugiej połowy ubiegłego wieku, ale w wersji modern. Z instagramowym filtrem 1977. RIYL: Luc Ferrari, Catherine Sauvage, listy roczne Tiny Mix Tapes. –W.Tyczka