Wszyscy zachłysnęliśmy się świeżością propozycji Gangu Albanii. Tłuste, imprezowe biciwa, klejące, hipnotyzujące refreny i wstrząsające miejscami klipy za 30 koła euro. "Trzech kowboi z workiem siana" i ich bezpruderyjny hedonizm, jakiego brakowało w polskiej rapgrze, podany z wielu perspektyw. Niestety na etapie ich wypadu do kasyna przyszedł moment zmęczenia materiału. Czerstwawe nawijki przeszkadzają jak nigdy wcześniej, refren lekko niedomaga, i nawet wstrząsająca obecność Jana Nowickiego na teledysku niekoniecznie poprawia sytuację. To w dalszym ciągu grywalny joint, ale gdzie tam temu do miłościwie nam panującego "Kokainowego Barona". –W.Chełmecki

Bardzo prawdopodobne, że Carly Rae Jepsen już nigdy nie przebije sukcesu "Call Me Maybe". Nie stanie się to na pewno singlem pokroju "All That", który pomimo, że prezentuje się bardzo solidnie to z oczywistych względów nie posiada takich walorów jak słynny poprzednik. Może to i dobrze, bo zamiast na nieudolnych próbach powielania schematów "Call Me Maybe" Carly powinna skupić się właśnie na czymś stylistycznie odmiennym. "All That" całkiem sprawnie realizuje ten postulat będąc poprawną pościelówą z kilkoma fajnymi momentami (na czele ze spoko mostkiem gdzieś na wysokości 2:30). Szkoda tylko, że całość jest bardzo zachowawcza i w ogólnym rozrachunku trochę wieje nudą. –M.Lewandowski

Niestety, ale czas, w którym singiel "Me And Giuliani Down By The School Yard" rządził (znaczy cały czas rządzi, tylko sęk w tym, że świat idzie do przodu) już dawno się skończył. Ale jak widać Wykrzykniki chyba wciąż się w tym nie połapały, bo dalej sunął nie tylko dance-punkowe płyty, w końcu Thr!!!er wydali w 2013 roku, ale i kolejne single. "All U Writers", to w sumie taki doczepek do tego ostatniego longplaya, który był kompletnie wtórny i nie wnosił tak bardzo NIC do CZEGOKOLWIEK (chociaż miał kilka niezłych momentów), że aż strach. Także nie wiem − jeśli kogoś jeszcze jara wyeksploatowany schemat: podcięte wokale, funkujące gitary i sprężyste basy wplecione w taneczny puls, to okej, niech słucha nowego singla !!!. A jeśli kogoś nie jara, to nawet jeszcze lepiej. −T.Skowyra

Po co Jamie xx nagrywa solo, skoro ten singiel brzmi jak The xx z samplami mash-upu Everything But The Girl (gitka na 2:38), i tym samplem, który pojawił się w "Marijuanie" Kitty (zaśpiew na 1:01)?. To wie tylko on sam, bo zamiast być producentem na miarę Jamesa Blake'a (produkcja "Loud Places" wskazuje, że mógłby), gość bierze do kawałka wokalistkę z The xx właśnie i układa to samo, co ułożyłby i w zespole (może nawet zmiany akordów ściągnięte z jakiegoś starszego utworu − nie zdziwiłbym się). A że te ich piosenki są raczej nudnawe i "klimatyczne", to ciężko, żeby jakoś specjalnie powalały, choć jakiejś wielkiej porażki też nie ma. −T.Skowyra

Jakiś tydzień temu mój kumpel podesłał mi ten kawałek z dopiskiem, że nie rozumie tego kolesia (Douga Martscha), który ma 46 (!) lat, posiwiałą (!) brodę i brzmi tak samo jak kiedyś. I na dobrą sprawę wyczerpał temat, bo co ciekawego można powiedzieć o Built To Spill w 2015? Wiadomo - "Doug nie daje gówna, to chyba oczywiste" (parafrazując słowa pewnego rapera ) i piosenka jest jak najbardziej w porządku. Trochę nudzi, trochę rozczula przypominając o wzruszeniach, które miały miejsce przy There's Nothing Wrong With Love ale w gruncie rzeczy, teraz nie ma to dla mnie większego znaczenia i jest mi z tego powodu trochę przykro. Trochę. –A.Barszczak