R - Lista Carpigiani

Na Reni zawsze można liczyć. Jej nowy album zaczyna się wprost znakomicie, pierwsze trzy utwory to prawdziwe popowe cymesy. A ostatni z nich to przestrzenny, trance'owy dance-pop, który koi zbolałe serca uwięzionych w cyfrowym świecie melancholików. Poptymizm bez filtra.

Nastolatek z Londynu zaprasza na wyczilowaną wędrówkę śladami Kings Of Convenience w wariancie hojnie zorkiestrowanym. Miłość słodka na miarę wedlowskiego ptasiego mleczka.

Rich jako figura pracy zespołowej nad trapowym projektem kompletnym, Plug Walk jako najlepsza reprezentacja tego, co na takim projekcie powinno się znajdować. Przeurocza niechlujna modulacja x beecik od pluga z kosmosu x wykalkulowany repeat value, do którego końca wciąż nie dotarłem. Karpidżianowy pewniaczek.

Rico Nasty trafia prosto do celu kodeinowym, hewrapodobnym trapikiem z powidokami swaelee'owskich zaśpiewów w tle. Czas wnieść kalejdoskopowy, zakrzywiający czasoprzestrzeń kobiecy rap na sztandary.

Kurcze, jaki to jest superancki remiks. Yaeji wzięła w swoje obroty utwór Robyn i zrobiła z niego prog-electro-house'owy bangierek, bez obecności którego nie wyobrażam sobie istnienia udanych, jesienno-zimowych potańcówek. To kiedy ta impreza?

Może i Robyn nie było na scenie aż osiem lat, ale w twórczości Szwedki niewiele się w tym czasie zmieniło, bo na jej comebackowym singlu wciąż obcujemy z mechanicznym, kanciastym dance-popem o repetycyjnym charakterze. Jednak nie poczytuję tego jako wady i bez wstydu wrzucam sentymentalny numer mojej skandynawskiej faworytki (debiutancki longplej oczywiście najlepszy, choć tam było zdecydowanie więcej r’n’b) na rotację.

Fani serialu Girls pewnie już słyszeli ten utwór, a przynajmniej jego namiastkę. Innym mogę powiedzieć, że jest to mechaniczny, pop-house’owy wyciskacz łez z delikatnym bushowskim akcentem. A jeśli ktoś czuje niedosyt, to Robyn ma już na to gotową odpowiedź: "No, you’re not gonna get what you need / But baby, I have what you want".

Komentarz czytelniczki (Agata Tomaszewska): Robyn mierzy się z "Hotline Bling", pozwalając Mr. Tophatowi na wyprowadzenie balearycznych zajawek Drake'a z pastelowej galerii do futurystycznego lounge'u. I zamiast rozdrapywać rany w sercu umawia się z dziewczynami na imprezę w beach barze.

Całkiem sensowny ten albumowy comeback Robyn, choć oczywiście liczyłem na coś więcej. Najlepiej chyba będę z niego wspominał trzy ostatnie pozycje na trackliście, a szczególnie bibkowe, 90s house'owe "Between" z delikatnymi herbertowskimi ornamentami. Nie czytajcie między wierszami, tylko głosujcie.