RECENZJE

PJ Harvey
White Chalk

2007, Island 3.9

Dotarliśmy do zarysu (z tekstem!) zagubionego utworu z sesji White Chalk:

(pierwsza zwrotka – Polly a capella)

Tak mi źle, tak mi źle, tak mi szaro
Każdy dzień ciągnie się jak makaron
Wtedy był wiatr i mgła, porcja mżawki
Zmokłeś ty, zmokłam ja
Zmokły na drzewach kawki

(depresyjna solówka na fortepianie)

Dear darkness
Dear darkness
Won't you cover, cover me again?
Dear darkness, dear
I've been your friend for many years.

(zawodzenie)

Zmokły pończochy dwie typu je je
I mój cud, beatles but, się rozkleił
No a najgorsze chyba że
Starzy nie puszczą więcej cię
Tak mi źle, tak mi źle, tak mi źle

(depresyjna fortepianowa solówka numer 2)

Tak mi źle, tak mi źle, tak mi łyso
Szary jest kot i pies, szare dni są
W szkole znów sporo luf z roli stonki
Jeden szewc ten co wiesz
Robi już rolingstonki

(w tle, powtórzone dwa razy z rozpaczą w głosie:
What finally cheered me now seems insignificant!)

Tylko ty jesteś wciąż tak daleko
Katar skróć, szybciej wróć, wróć bo czekam
Przy budce Ruchu, tam gdzie wiesz
Znajdziesz mnie zawsze jeśli chcesz
Tylko wróć, znajdziesz mnie tam, gdzie wiesz...

Silence
Silence
Silence
Silence

(wyciszenie, Polly a capella)

Come! Come!
Come here at once!
Come! Come!

Tomasz Waśko    
7 listopada 2007
BIEŻĄCE
Porcys's Guide to Polish YouTube: 150 najśmieszniejszych plików internetowych
Ekstrakt #2 (kwiecień-grudzień 2022)