INNE - PORCAST

Szymon Folwarczny, alias Stealpot objawił się dwa lata temu jako cudowne muzyczne dziecko. Nie jest z Trójmiasta, co oczywiście oznacza, że jest ze Śląska (z Katowic) i jako dziewiętnastolatek zdobył serca polskich krytyków za pomocą albumu Mass Mess.Age. Mówię wam, ten cały Google to super rzecz, polecam. Popularność zagwarantowała mu miejsce na paru żenujących składankach obok abominacji naszej sceny jak Hurt i Happysad, do których pasuje jak pięść do nosa. MySpace'owy profil określa styl jego muzyki jako "Down-tempo / Jazz / Electronica" a rubryka "Sounds like" głosi: "People say that my music is something like Dj Krush & Toshinori Kondo, Petter Molvaer, Bill Laswell + some nu-jazz bands". Kiedy zapytałem znajomego czy zna Stealpot, odpowiedział: "To takie elektroniczne smęty?". Do tego złożonego opisu trzeba jeszcze dodać zacięcie lingwistyczno – pankulturowe – na nowej płycie mają znaleźć się piosenki śpiewane po angielsku, chorwacku, polsku i japońsku, a Folwarcznego zajmującego się elektroniką i obsługującego więcej instrumentów, niż wasz skromny autor zobaczy w życiu (chyba, że jednak wybierze się zaraz na koncert Function, ale raczej się nie wybierze, bo dręczy go ból żołądka) wspiera kwartet smyczkowy, flecistka i rozmaici inni skreczujący i nie tylko. Podsumowując: jest to prawdopodobnie ulubiony projekt każdego trendy barmana w tym kraju.

Singiel promujący album Indian Salon - "Kimi No Oto" zawiera w sobie wszystkie elementy tej charakterystyki. Jest miękki i delikatny jak poranna chmurka na różowawym niebie (doprowadzając do wypisywania takich bzdur, ale nie da się inaczej mając to na słuchawkach), z prawie smooth jazzową trąbka i nieskazitelną produkcją – praktycznie pewny kandydat do znalezienia się na kolejnym wydaniu Pozytywnych Wibracji. Japonka Junko Nashimura na wokalu zapewnia anielsko śliczną melodię i trafia w moją słabość do tego co japońskie. Jeśli nie żenują was reklamy ptasiego mleczka, to możecie się zapoznać.

• posłuchaj »