PLAYLIST

Wzajemne relacje między muzyką popową a klubową – taneczną, tą pierwszą opartą na repetytywnym schemacie zwrotka-refren, drugą przybierającą bardziej wariacyjną, wywodzącą się z jazzu i muzyki prymitywnej (to nie pejoratywne określenie), nie ograniczają się, jak każdy wie, do remiksów przystosowujących znane przeboje pop do piwnicznego parkietowego środowiska. Z jednej strony mamy silny nurt urozmaicania brzmienia piosenek popowych i rockowych elementami muzyki house, techno, disco + cała długa lista.

Smash TV wpisuje się singlem Air/Earth w drugi, przeciwstawny nurt. Strona A, to znaczy kompozycja "Air", jest oparta na typowo piosenkowym schemacie z ekspozycją, refrenem, zwrotką, mostkiem i codą. Dodam, że to wcale nie melodyjne nagranie, a "piosenkowość" realizuje się minimalnymi środkami, co wzbudza jeszcze większy szacunek dla inwencji twórców. Poza tym przewrotnym dla muzyki klubowej zastosowaniem schematu kompozycyjnego, warstwa brzmieniowa odnosi się do dokonań szefowej bpitch Control, które wydało płytkę, czyli Ellen Allien, deep house'u, a klaustrofobicznym nastrojem koresponduje z tym, co "po stronie" popu robi The Knife.

Strona B to bardziej typowy tech-house, monotonny basowy motyw i rytmiczne wariacje biegające na około, zrobione z dużym wyczuciem. Płyta już nieco przykurzona na półce, ale kilka miesięcy, które minęły od jej wydania, dodają jej szlachetności, co znaczy, że byle bełt to nie jest i siarką od niego nie czuć (nie jest to aluzja do death metalu).