PLAYLIST

Och tak, jest to klasyczna nowofalowa płytka, dokonująca fuzji punkowego formatu piosenki z estetyką disco zanim jeszcze oba zjawiska na dobre okrzepły w swoich klarownych definicjach. Longplay Parallel Lines zawierał parę killerskich numerów, jak rockujący przebojowo "Hanging On The Telephone", hipnotyzujący "Fade Away And Radiate" z gościnnym udziałem Roberta Frippa czy przepopularny, hit hitów karaoke, taneczny "Heart Of Glass". Ale posiadacze remastera CD w nagrodę za kupno tej edycji otrzymali też cztery interesujące bonusy, wśród których koncertowe wykonanie chyba najlepszej kompozycji longplaya, "I Know But I Don't Know", wybija się żarem i zajadłością. Co w studyjnej, wygładzonej wersji otwiera tę para-hard-rockową konstrukcję riffową, czyli fikaśne keyboardy, tu zostaje zamienione w ciężkawe, purple'owe wręcz organy. Zabawnie wypada wzajemne przeszkadzanie partii Infante i Steina, którzy ponoć nie mogli dojść do porozumienia w materii "kto co gra". Burke serwuje hojny rozpieprz na bębnach, a Debbie (z Chrisem na backing vocalu) buduje śpiewem słynne napięcie kulminujące w wybuchach gitar. Pod koniec instrumenty pogrążają się w spontanicznym chaosie, wzniecając typowe kolektywne szczytowanie. Oh yeah. Przynajmniej nie jest to "Maria".