IMPREZY
Low Fi Festival Warm Up 2008
25 maja 2008 - Mózg - Bydgoszcz
Low Fi Festival Warm Up 2008
Wszystkie znaki na niebie i ziemi pozwalają nam sądzić, że Low Fi Festival będzie miał swoją kontynuację także w tym roku. Zanim jednak zaczną się emocje związane z drugą edycją imprezy i grupą wykonawców, których przyjdzie nam zobaczyć i usłyszeć jesienią, organizatorzy serwują nam wiosenną „rozgrzewkę”. 25 maja 2008 w legendarnym, bydgoskim klubie „Mózg” będziemy świadkami kilkugodzinnej uczty alternatywnej, do której powoli Bydgoszcz zaczyna nas przyzwyczajać. Wieczór rozpocznie lokalna grupa Mehico, debiutująca wiosną z płytą „Filu Filu”. Potem już sami goście z zagranicy. Southerly – amerykański projekt Krista Kruegera i dwie, dość duże gwiazdy gitarowe ze Szwecji. Co ciekawe, cztery kobiety i czterech facetów. Audrey i Jeniferever.
www.lowfi-festival.com
www.myspace.com/lowfifestival
Audrey
Szwedzki kwartet Audrey powstał w 2002 i już w kwietniu tego samego roku rozpoczął działalność koncertową. Po nagraniu pierwszego dema w studiu Stowarzyszenia Artystów w Gothenburgu latem 2003 roku na pozytywne recenzje nie trzeba było długo czekać. Podczas letnich i jesiennych koncertów, których dziewczyny grały coraz więcej, sprzedano ponad 500 demówek.
Mroczny, sugestywny pop przybrał swoją pierwszą postać w zrujnowanym domu na tle przygnębiającego krajobrazu Gothenburga. „To było naprawdę najgorsze miejsce, jakie można sobie wyobrazić. Budynek nadawał się do rozbiórki, toaleta była zepsuta, rury z wodą zamarznięte, a po podłodze biegały beztrosko myszy”.
Niełatwo jest określić muzykę, jaką serwuje nam Audrey. Gdyby grupa miała wskazać centralny punkt, najważniejszy element swojej twórczości, byłoby to z pewnością balansowanie między melodiami a migotaniem, piękne momenty muzyki pop spotykające na swojej drodze mroczny wszechogarniający smutek.
Harmonie (wokalny wysiłek rozłożony jest równomiernie na wszystkie członkinie zespołu) przemieszczają się płynnie między nutami, dźwiękami, a nastrojami prowadząc do tego, że konwencjonalna narracja zastąpiona zostaje abstrakcyjnymi znaczeniami wzmocnionymi jeszcze dodatkowo poprzez melodie „Podoba mi się, kiedy teksty mogą znaczyć kompletnie różne rzeczy, inne niż te które sugerujemy publiczności. Czasami możemy pisać pozornie nie związane ze sobą rzeczy, ale wtedy liczymy na nastrój jaki wytworzy muzyka” - mówi Victoria.
W 2006 roku zespół wydał swój debiutancki album VISIBLE FORMS.
www.audrey.se
www.myspace.com/audreyswe
Jeniferever
Historia zespołu sięga połowy lat 90., kiedy trójka muzyków, Fredrik Aspelin, Olle Bilius i Kristofer Jönson, rozpoczyna wspólne granie w Uppsala, w Szwecji. Kolejne 10 lat pełne jest różnych działań i przynosi wiele zmian. Kiedy w 2000 roku do zespołu dołącza Johan’em Zeitler’em kapela przybiera nazwę Jeniferever. 3 lata później wspomniany wyżej muzyk zostaje zastapiony przez członka lokalnego zespołu Caterpillar Ghost, Martina Sandstrom’a w takim, ostatecznym już, składzie zespół wspólnie z brytyjską kapelą The Next Autumn Soundtrack nagrywa poza Szwecją swoje pierwszą split epkę. Nagranie wydane zostaje jesienią 2003 roku przez Oxford i oba zespoły wyruszają w miesięczną trasę po UK promującą to wydawnictwo. Pociąga to za sobą kolejne wydarzenia i już w maju 2004 roku współpraca z BSM znajduje swoją kontynuację w postaci pełnej epki „Iris“. Dzięki temu wydawnictwu, jak i kolejnym trasom koncertowym, coraz szersza publiczność ma okazję zapoznać się z muzyką Jeniferever, a sam zespół rozwija coraz bardziej swoje pomysły, by w końcu przeobrazić je w konkretny plan i działanie mające poprowadzić wszystko jeszcze dalej. Następnym krokiem staje się napisanie materiału na debiutancki album. Podpisanie kontraktu z wytwórnią Drowned in Sound oraz trasa po Wielkiej Brytanii, Niderlandach i Danii wydłużają odrobinę czas oczekiwania na krążek, ale owocują dużymi sukcesami na brytyjskich scenach koncertowych. Po powrocie muzyka nabiera ostatecznego kształtu i w momencie zakończenia nagrywania ukazuje swoje nowe oblicze. Być może tradycyjne podejście do pisania muzyki przy zetknięciu z instrumentalnymi pasażami sprawiło, że nie była to tylko powtórka z dawnych czasów, ale coś zupełnie innego, nowego. Debiutancki krążek Choose a Bright Morning zostaje wydany w Wielkiej Brytanii w marcu 2006 roku przez wydawnictwo Drowned in Sound. Wiosną zespół rozpoczyna promocje albumu grając dwie duże trasy koncertowe. Na jednej z nich mają okazję supportować ex wiolonczelistkę zespołu Belle & Sebastian, Isobel Cambell. Debiut, jak i trasa koncertowa zaowocowały bardzo pochlebnymi opiniami krytyki i sprawiły, że muzyka Jenifever dotarła do jeszcze szerszej publiczności.
www.jeniferever.com
www.myspace.com/jeniferever
Mehico
MeHico to muzyczne zjawisko urzekające każdego miłośnika muzyki alternatywnej. Muzyka zespołu, z pewnością inspirowana wieloma nowatorskimi nurtami, może - aczkolwiek nie musi - znaleźć się w szufladzie z podpisem "postrock". Nie musi, albowiem zespół z każdym taktem swojej muzyki od wszelkich zaszeregowań się uwalnia. Tak naprawdę muzyka MeHico to mariaż postrockowych brzmień, niebanalnych bitów, psychodelicznych dźwięków i ciekawych melodii. Wszystko to ubarwia niesamowity głos Małgorzaty Żyburskiej. Oprócz niej w skład kapeli wchodzą znani z zespołu George Dorn Screams: Magda Powalisz (tym razem na basie) i Wojtek Trempała (gitara). Tę trójkę uzupełniają Daniel Dziemitko (gitara) oraz Miłosz Runge (perkusja).
MeHico istnieje od roku 2004, jednak dopiero po czterech latach zespołowi udało się nagrać pierwszą płytę. Przez te kilka lata skład kapeli zmieniał się wielokrotnie, ale jako zespół MeHico przez cały czas trwało i dopracowywało swoje brzmienie do perfekcji. Grając po dusznych kanciapach, muzycy wędrowali po firmamencie dźwięków, odwiedzili kilka gwiazdozbiorów brzmień i... uciekli od nich. Nie zamieszkali w żadnym z odwiedzonych miejsc, stworzyli coś nowego. Swojego.
Ich debiut pachnie wysoką suchą trawą, późną popołudniową porą, busem na linii Bydgoszcz–Brzoza i wielką soczystą pomarańczą. Album „Filu-Filu” jest zapowiedzią nadchodzącego lata, ciepłego i dusznego. Jest efektem wytrwałego dążenia do celu i ciągłego poczucia rezygnacji. Jest smutkiem i radością. Egoistyczną i altruistyczną jednocześnie potrzebą tworzenia. Wszystko to, plus inspirujące teksty, sprawia, że płyty słucha się bardzo przyjemnie. Mało tego, do słuchania MeHico chce się powracać. Te 40 minut muzyki MeHico zawiera najdoskonalszą część każdego z członków zespołu. Co ciekawe, słuchacz, degustując smak ich muzyki, odkrywa także coś z siebie.
www.mehico.net
www.myspace.com/mehicoband
Southerly
Niewielu jest prawdziwych song-writerów w muzyce pop. Wielozadaniowość, do której dochodzi wielu samozwańczych autorów pop polega w znacznej mierze na modelowaniu równowagi między ‘piosenkarzem’ a ‘song-writerem’. Southerly, projekt Krist Krugera, jest produktem dobrej wiary i wizjonerstwa ujętych w formule Zrób To Sam. Kruger nie tylko śpiewa, lecz także pisze i aranżuje muzykę Southerly. Jest również doświadczonym realizatorem nagrań, szefem wytwórni płytowej, zaś na co dzień pracuje jako booking agent. Sprawuje pieczę nad wszystkimi aspektami swojej muzyki.
Wytworny, orkiestrowy pop artysty z Portland nasuwa skojarzenia z twórczością The National, Brendana Bensona, Richarda Ashcrofta, Elliotta Smitha oraz frontmana Tindersticks, Stuarta Staplesa. Na drugim albumie Southerly Storyteller and the Gossip Columnist Kruger jest w całości autorem orkiestrowych aranżacji. Owe aranżacje stanowią o substancji piosenek, które z drugiej strony koncentrują się na intymnym śpiewie Krugera. Nawet w jego solowych występach można niemalże usłyszeć głębokie i omdlewające wibracje wiolonczeli, instrumentów dętych i chórków, które to otaczają każdą Krugerowską nutę.
Sofomor Southerly jest najnowszym wydawnictwem Krugera w jego katalogu kunsztownie i wytwornie opracowanych albumów. Podobnie jak przypadku jego debiutu, Best Dressed and Expressionless (2004), Storyteller... jest albumem w całości utrzymanym w tradycji konceptualnych dzieł muzycznych. Album nagrywany był w dwóch podejściach (powodem tego był napięty terminarz koncertowy Krugera) w portlandzkim studio Haywire Studios w 2006 i 2007 roku. Wydawnictwo to stanowi swoiste podsumowanie trzech i pół roku ciągłego koncertowania, solo bądź z całym zespołem.
Będąc ostatnio określonym ‘muzyczną armią jednego człowieka’ przez pismo Skratch, Southerly przypomina o złotej erze wytwornych aranżacji barokowego popu. Jego pieśni charakteryzują się wielkim kunsztem przy jednoczesnym unikaniu tradycyjnej struktury song-writeringu ‘zwrotka-refren’, która często przytłacza efekt pracy zbyt wielu współczesnych autorów. Kruger zainicjował ten projekt w 2003 roku nagrywając w sypialniach i piwnicach swe piosenki na zużytym mikrofonie i starym czterośladzie Otari oraz wydając je w niewielkich seriach na ręcznie pakowanych kasetach z własnym znakiem wydawniczym (dharmakayamusic/DKM). Muzyka Southerly jest efektem fuzji antyfolku, rocka oraz alternatywnego country, wyraźnie zainspirowanaego klasykami gatunku: Woodym Guthriem, Jimmym Rogersem oraz Billem Monroe, o czym świadczą również nieco cygańskie obyczaje podczas życia w trasie (Kruger jest w rzeczy samej częściowo Węgierskim cyganem).
Na Storyteller and the Gossip Columnist udziela się wielu muzyków, m.in. Ryan Heise (System and Station, Protest Hill), Cory Gray (Desert City Soundtrack, Laura Gibson) oraz Ryland Bouchard (The Robot Ate Me). Płyta została zrealizowana przez Roberta Bartlesona (Wilco, Desert City Soundtrack) i wyprodukowana wspólnie przez Krugera i Bartlesona.
www.southerlysongs.com
www.myspce.com/southerly
