IMPREZY

Abdullah Ibrahim Trio

8 listopada 2006 - Sala Kongresowa - Warszawa Znany jazzman na jedynym koncercie w Polsce.

Tekst promocyjny by Era Jazzu i jej dyrektor:
Legendarny pianista Abhullah Ibrahim po raz pierwszy w Polsce!!!

Era Jazzu wielokrotnie zapraszała charyzmatycznych i niekomercyjnych artystów, którzy także koncertami w Polsce potwierdzali swą wielką klasę kreując wielkie wydarzenia artystyczne. Teraz zaproszenie przyjął wybitny i legendarny pianista Abdullah Ibrahim ('72) - artysta, którego pozycja na jazzowym rynku jest znamienita i bezsporna

"Postać wybitnego pianisty Abdullaha Ibrahima jest w tym kontekście szczególna - rekomenduje artystę Dionizy Piątkowski, dyrektor Ery Jazzu - oto bowiem przybywa muzyk utożsamiany nie tylko z estetyką jazzu, ale także jako pionier afro-jazzowej tradycji. To sam Duke Ellington, zauroczony w latach sześćdziesiątych wirtuozerią pianisty, zaproponował mu udział we wspólnych koncertach. Z czasem Abdullah Ibrahim wprowadził do swojego rozległego repertuaru także wielkie standardy Ellingtona, a album "Ode To Duke Ellington" stał się jednym z najbardziej znaczących nagrań dzisiejszego jazzu. Ale do historii tej muzyki przechodzi Ibrahim głównie jako piewca wielkiej afrykańskiej tradycji tak subtelnie wplecionej w jazzową wirtuozerię jego pianistyki. Artysta, który urodził się i wychował w Południowej Afryce, jest doskonałym piewcą i mentorem "african-roots" we współczesnej muzyce. Nie stroniąc od odważnych i nowoczesnych form potrafi swoimi balladami nadać każdemu nagraniu i koncertowi walor wielkiego, artystycznego doznania. Nie bez powodu o recitale artysty i jego Trio zabiegają najważniejsze sale koncertowe świata, a sam pianista jest zawsze wielką gwiazdą największych festiwali jazzowych."

Jako Dollar Brand, karierę zawodową zaczynał w połowie lat pięćdziesiątych, wykonując głównie muzykę popularną. Pod koniec dekady założył - już koncentrujący się na jazzie - zespół, w którym grał trębacz Hugh Masakela. Swoją aktywnością polityczną (na początku lat sześćdziesiątych) naraził się władzy i emigrował do Europy (akompaniując wokalistce Sathimie Bea Benjamin, którą następnie poślubił). W czasie pobytu w Szwajcarii (1963 r.) zwrócił na siebie uwagę Duke'a Ellingtona, który pomógł mu zorganizować sesję nagraniową oraz zarekomendował koncerty w Stanach. Dolar Brand osiedlił się w Nowym Jorku, aby grać wkrótce z czołowymi przedstawicielami awangardowego jazzu (jak np. Elvin Jones, John Coltrane, Gato Barbieri, Don Cherry, Ornette Coleman). Nie zerwał ze swymi fascynacjami politycznymi i religijnymi: pod koniec lat sześćdziesiątych przeszedł na islam, przyjął też nowe imię i nazwisko Abbdulah Ibrahim, pod którym odtąd występuje. Wyrok zakazu działalności wydany w Afryce na Afrykański Kongres Narodowy utrudnił kontakty Ibrahima z krajem rodzinnym, powracał jednak okazjonalnie do Afryki Południowej, aby dokonywać nagrań i koncertować. Artysta nie zważając na wygnanie z ojczyzny i oderwanie od korzeni, nie zaprzestawał badań nad muzyką afrykańską, pracował też nad sposobami wtopienia jej we współczesny amerykański jazz. Eksperymenty te sprawiły, że jego liczne występy i nagrania są nacechowane niezwykłą indywidualnością. Na początku lat osiemdziesiątych Ibrahim poszerzył swe muzyczne horyzonty, komponując m.in. operę "Kalahari Liberation", która - wystawiana w całej Europie - zdobyła wielkie uznanie i popularność.

"Tak na dobra sprawę - kontynuuje D.Piatkowski - pianistyka Abdullaha Ibrahima jest nieporównywalna i na swój sposób jedyna: od zaśpiewów ellingtonowskich po frazy czerpane wprost z Arta Tatuma, subtelności akordów Keith Jarreta, ludyczność Oscara Petersona i swing Errola Garnera. Każda płyta A. Ibrahima jest inna, ale nigdy nie jest pozbawiona eksperymentalnej afrykańskiej rytmiki. Każdy koncert jest wielką subtelna suitą, w której jest miejsce na melodyjne tematy, piękną improwizację i wspaniały jazzowy feeling. Grę Ibrahima-pianisty, ale także wiolonczelisty, flecisty i saksofonisty sopranowego cechuje niezwykły rytmiczny wigor, intrygujące skrzyżowanie jazzowego bopu z muzyką jego ojczystego kraju oraz ellingtonowskich i monkowskich nastrojów. Ibrahim-kompozytor przekonująco i z niezwykłym talentem połączył muzykę dwóch kultur, co w efekcie stworzyło jego niepowtarzalny, własny styl".

Abdullah Ibrahim - piano Belden Bullock - double bass George Gray - drums

BIEŻĄCE
Ekstrakt #5 (10 płyt 2020-2024)
Ekstrakt #4 (2024)