Kari I Am Fine

(20 czerwca 2017)

Przyznaję, że tego się trochę nie spodziewałem. Tylko z ciekawości sprawdziłem singiel "Talk To Me", aby upewnić się, że muzyka Kari Amirian nadal brzmi jak podniosły, wystylizowany art-pop, który kompletnie po mnie spływa. A tu niespodzianka: syntezatorowe motywy przypominają Class Actress, a refren daje do zrozumienia, że podopieczna labelu Nextpop zupełnie zmieniła muzyczną ścieżkę, którą dotychczas podążała. Oddychający, pachnący balearycznym powietrzem, sprawnie wyprodukowany, oparty na klawiszach, szukający chwytliwych melodii pop − taka metamorfoza mi się podoba. Nawet jeśli piosenki z I Am Fine nie porywają tak, jakbym tego chciał (moją ulubioną jest orzeźwiający "Sirens", a najmniej ulubioną rozwlekła ballada "Tammy"), to nie mam problemu właściwie z żadnym indeksem (czasem mam problem ze zbyt ekspresyjną, lekko skandynawską manierą wokalu, ale można się przyzwyczaić). Więc powtórzę raz jeszcze: tego się nie spodziewałem, ale nie mam nic przeciwko, aby takie zaskoczenia przytrafiały się polskiemu popowi znacznie częściej. −T.Skowyra