RECENZJE
Akufen
ep (EP)
2017, Karat
Pamiętacie jeszcze Marca Leclaira? Otóż kanadyjski weteran microhouse'u, autor jednej z najlepszych płyt zeszłej dekady powrócił po dłuższej nieobecności (ostatnie wydawnictwo pod szyldem Akufen ukazało się w 2012) i to z nadspodziewanie dobrym materiałem. "One cannot expect inspiration to come easy every day. There are moments you have to lay back and observe what's been accomplished if you wish to move forward" – w wywiadzie dla Resident Advisor z 2011 Leclair właśnie tak uzasadniał wydawniczą przerwę i najwyraźniej ta taktyka okazała się dobra, bo na przestrzeni zaledwie 4 tracków dzieje się naprawdę dużo. ep Ameryki nie odkrywa, ale prezentuje to, w czym Akufen od dawna się specjalizuje – kunszt i swobodę w poruszaniu się w rejonach bliskich glitchowi, microhouse'owi czy idm-owi. Nie jest to jednak tylko hołd dla tradycji, świadczy o tym choćby "Make Bagels Not War", z początku zaskakujące start-stopami przypominającymi eksperymenty Oneohtrix Point Never ("Ezra"?), które jednak płynnie przechodzą w lata 90., do abstrakcyjnej melodyki Aphex Twina.
Zdecydowanym highlightem jest "U", najbardziej popowy w całym zestawie, wspaniale rozegrany przestrzennie, microhouse'owy banger samplujący "Lost My Faith" Seala. Oprócz tego mamy introwertyczny glitch-funk "Seizure Salad" (które pojawiło się już w sieci w 2013) i nieco żwawszy "Death Of A Mascot", oba utwory udanie nawiązują do najlepszych tradycji house'owych mikro-produkcji jednak bez popadania w nieznośne kopiowanie i monotonię.
W natłoku głośniejszych wydawnictw łatwo przeoczyć ep, jednak warto poświęcić chwilę temu wydawnictwu. Chociaż jest dopiero luty, to jestem przekonany, że ta niepozorna EP-ka już teraz powinna mieć swoje pewne miejsce na liście rocznej.
