PLAYLIST

"O! To typ z Field Music!". "Tak. Wszyscy lubimy Field Music za nowe szablony". Odległośc między nimi wypełniona była lotem wielkiej, egzotycznej muchy. "I zbudował wiądący numer projektu pobocznego na wygłaszaniu samogłosek! I to nie wszystkich! Albo odwrotnie! Zgniótł interwały tam!". "Cześć". "Nie słuchasz mnie. Jesteś głupia". "Nie żałuję żadnej z przemyślanych czynów, a ty słuchasz Fisza". "Litości". "Nie ma konceptu to jest. Śni mi się po nocach soft-Timba "In Context", mogę robic co chcę a ty nie wiem. Nic się nie dzieje, niedobór dobrego rozwijania". "Sprzeciwiam się jak stoję, bo to jest narracja tego podupceńca, jak mu tam, że lubi pokazać marchewkę". "Marchewka a nic. To jest, kiedy pisze się dobre wokale, a instrumenty przez siebie nie kopią same, wszystko prowadzi do power-popowego rozbuchu, którego nie ma wcale, jest tylko tłusty bit" - odparła, robiąc osiołka. "Fisz Emade Jako Tworzywo Sztuczne Kurwa. Lubisz pierogi?". "Ze szpinakiem?". "Jakiekolwiek". "To nie wiem". Po upadku próby odwrócenia tematu, zabił muchę, zrobiwszy niedbały zamach uprzednio. "Taki jest szczery ten Brewis, wierzę mu, kiedy wypowiada losowo te głoski", kontynuował niewzruszony. Na nic. Nie było z nią nici. "Wiesz ilu młodych Brytyjczyków cierpi na któryś z sekwencyjnych analfabetyzmów?". A jednak chciała utrzymac go przy życiu. Pomimo tylu zniewag nadal tam siedziała, strzelając palcami, sprawdzając klasówki, ocierajac puszkę piwa o parapet, kiwając głową. "Nie strzelaj tak tymi palcami". "Sistars chyba miały EP-kę o takim tytule, nie?". "Nie wiem czy były wszystkie". "Ale nieważne, może mają inny alfabet, liczy się, że była EP-ka". "Co? Nie wiem, nieważne, to jest nudny kawałek i denerwuje, to nie powinno nawet zostać nagrane razem, sekunda ciszy, 'What's that / You said' i kulawy dynamizm, co to mam przez to rozumieć?". "Za to jaki szczery, nie sprzedał się".

Zobacz także: