PLAYLIST

AG: Janseniści znamy, znamy. Robert Janson, bracia Hanson. Kawałek niestety bardziej do testowania głośników i przyrządzania koreczków przed prywatką niż na samą część towarzyską. Ewentualnie na fazę zjazdu i zwijania taboru. Wrzuć to do swojego winampowego seta, a świnie zaczną wyciągać z torebek telefony i formować kolejkę do toalety, zamiast tłuc się o miejsce pod konsoletą.

KB: To jest taka muzyka taneczna, przy której nawet nie kiwam palcem, ale bardzo dobrze mi się jej słucha, dzisiaj szczególnie, bo jesień wkradła się w wiosnę. Desery z łyżki Whamu, szklanki Junior Boys i wokalami z piosenki, która jest pod ręką (wcale niezłej), podane z chwytliwym basem, garścią ambientowych teł i bulgoczącym beatem, to wciąż najmodniejsze potrawy w Nashville.

BD: Jak tak dalej pójdzie, to Jenseni wpierw wypuszczą kompilację swoich remixów. Remixów kreatywnych, grzeszących inwencją, uszlachetniających oryginały. A gdzie własny materiał, gałgany, ja się pytam? Tigercity gdyby poszli w dobry synth, a nie drętwy rock.

RG: Niestety, mi tam jest bliżej do Oli niż do zachwytów Kamila i Borysa: wiadomo, że Jenseni zajebiści, że ciężko im coś spartolić, ale ja się srogo nudzę słuchając tego remiksu. Odniesienia, super sound – wszystko jest, tylko nie pobudza to do tańca ani różańca. Ot, coś tam ładnego do tła.

• posłuchaj »