PLAYLIST

No dobra, to jeszcze troszeczkę i jeszcze raz ten Kelley Polar, a potem już naprawdę słucham nowej Björk do brudnopisu. Ej, skąd on się wziął i kto to? Zobaczmy. Na zdjęciu, które sobie można obejrzeć na stronie, koleś wygląda nieśmiało z jakiejś stodoły. Na innym siedzi grzecznie na rozwalających się, drewnianych schodkach, z futerałem do skrzypiec na kolanach, jakby była powódź i jakby czekał na ponton albo gimbus wodny wiejski. I co, podejrzewacie go, że ma skłonności disco elektro? Love Songs Of The Hanging Gardens była jedną z elektronicznych płyt roku na takim Allmusic, a u nas nikt nie zauważył, czy nie lubią może, ja nie wiem.

Ostatni kawałek z płyty, "In Time", to na razie jeden z najczęściej repeatowanych przeze mnie w tym roku. Elektrowy podkład od razu konkretny. Jak to powiedzieli w piosence disco-polo zasłyszanej w pekaesie do Gdyni, "Basik Daje". Potem wchodzi wokal trochę się łamiący, klimat trochę że Junior Boys, że Andy Brooks Red Tape, do którego zresztą mam nadzieję jeszcze wrócić, tu, na serwisie. A te smyki co następnie się pojawiają to przyznam, ze wolałabym je w tej piosence akurat wyłączyć, może ktoś ma bardziej skomplikowany magnetofon i potrafi wyłączyć pół zespołu nawet, ja nie wiem. Za każdym razem sobie myślę, że tu by najlepiej było bez smyków, że już słodzą. Ale ten początek, podoba się, to złamanie wokalu, disco, ale zmęczone.

A teraz, jak ktoś nie wiedział, to zagadka-niespodzianka: kto tu był producentem. Odpowiedź brzmi, że odbywała się współpraca z Morganem Geistem, tak, tym od Unclassics, od disco italo, to na całej płycie słychać aż miło. Kelley Polar odebrał zresztą muzyczne wykształcenie, na tych smykowiolach gra, cos deklaruje, że inspiruje go Schumann, Debussy, a muzyki zaczynał sluchać na odtwarzaczu firmy Fischerprice jak miał trzy lata, pewnie żółtym, pamiętam ze starych reklam na Sky One. Jak to nigdy nie wiadomo, kto wychynie ze stodoły, choćby niepozornej.