PLAYLIST
Aneta Sablik
"Ulalala"
Trochę po fakcie, ale jednak nie zaszkodzi zamknąć tematu krajowych eliminacji do konkursu Eurowizji obiektywnie trzecią najlepszą piosenką na liście propozycji, z którymi mogliśmy się gdzieś tam zetknąć w ciągu paru ostatnich miesięcy. Nie udało się Lanberry, a szkoda, bo to jeden z tych przypadków w HISTORII POLSKICH STARTÓW, kiedy piosenki można słuchać poza kontekstem festiwalu (osobna historia trochę), a rozgłos i hajsy z takiej promocji na pewno Małgorzacie Uścisłowskiej by nie zaszkodziły. Wystarczy lekkim uchem porównać aranżację zangielszczonego "Piątku" z utworami pozostałych kandydatów, żeby poczuć, o jakiego rozmiaru niesprawiedliwości tutaj mówimy. Z BILETEM DO KIJOWA pożegnała się również Alicja Ruchała, chociaż jej podtrzymywana pudelkowym feedem kariera nie powinna się szybko rozpłynąć, co autorce “No Longer Want You” się jakby należy. Ostatecznie nasz kraj w konkursie będzie reprezentować Kasia Moś – to tak gwoli recenzenckiej rzetelności.
Tymczasem overkill z 11. edycji niemieckiego Idola, Aneta Sablik, biegnie swoim tempem, kończąc zawody z brązowym medalem, i gdy emocje już opadły, można trzeźwo spojrzeć na to, co się dzieje w jej "Ulalala". ULALALA – numer, który w lidze liczącej się muzyki także grałby na normalnych zasadach – omija pochód bondowsko-billboardowych wykonów i sprzedaje lepę konkurencji już na wysokości tytułu. Nie można się obrazić na ten plażowy aranż ani też poważnie zarazić refrenem, choć niejeden zdolny Brytol mógłby wykręcić z tego naprawdę solidny parkietowy kawałek wprost z wakacyjnej plejlisty środka. W tym momencie porządnie ogarnięta zwrotka to jednak za mało, by tak wyraźnie naszkicowany popik mógł się spełnić i całość lekko siada już przy pierwszym wypowiedzeniu magicznej formułki. Ktoś pozdejmował lampiony, zanim udało ci się na dobre odgonić ten późnopopołudniowy spleen, Aneto.
