Lekcja ogarniania z Grimes
11 października 2014Tavi Gevinson zaczynała sześć lat temu jako "najmłodsza szafiarka Ameryki" – dzisiaj ma 18 lat i jest najmłodszą osobą, która powinna rządzić państwami (wszystkimi). Myślę, że gdybym urodziła się dziesięć lat później i miała dostęp do oręża w walce dobra ze złem, jakim jest magazyn dla młodych dziewcząt Rookie, zaoszczędziłoby mi to co najmniej parę semestrów niepotrzebnej agonii i złych decyzji. Rookie reprezentuje wszystko, co napełnia mnie nadzieją i dumą, kiedy myślę o dzisiejszych nastolatkach – magazyn Elle, wszystko, co mierzi mnie u obecnych dorosłych. Fakt, że Elle zaczęło przedrukowywać publikacje z Rookie przyjmuję z cichą satysfakcją.
(*przerwa na niesponsorowany materiał reklamowy: Jeśli macie w swoim życiu dziewczynę w wieku 13-20 lat, na której dobrostanie wam zależy i której chcecie sprezentować na gwiazdkę NAJLEPSZY PREZENT ŚWIATA – to tu macie link do Amazona*)
Zarządzanie ludźmi, ogarnianie siebie i swojego życia, bycie bossem, bycie osobą dorosłą w ogóle – to trudne sprawy, w szczególności, kiedy jesteś dziewczyną (do wszystkich chłopaków, którzy w tym momencie zaczerpnęli oddech, podnieśli dwa palce i mają zamiar się wypowiedzieć: You know nothing). Rookie rozpoznając to zapotrzebowanie na "kącik dobrych rad, które są choć trochę użyteczne" konsekwentnie ciśnie więc publikacje autorstwa mniej lub bardziej dorosłych kobiet, które osiągnęły w życiu sukces, reprezentując przy tym dobro, co w sumie nie jest aż tak częstą kombinacją.
W tym odcinku wypowiada się Grimes udzielając, zgodnie z tytułem "Boss Lady Lessons from a Pop Star", kilkunastu życiowych wskazówek, pod którymi jestem w stanie podpisać się tak mocno, że mocniej się chyba nie da. W dużej mierze to głupawe wskazówki są, ale nauczyłam się nigdy nie przeceniać głębokiej mądrości pozornie głupawych wskazówek. Takich jak: wygodne buty są wygodniejsze od obcasów. Olej obcasy. Ogarniający i zajęci ludzie nie mają czasu zbyt często się przebierać – nie noś białych ubrań, które szybko się fajdają. A najlepiej noś takie, które są spoko, ale na tyle wygodne, żeby dało się w nich również spać (na wysokości tego akapitu mam już serduszka zamiast oczu). Bądź miła i fajna dla ludzi, których zatrudniasz, ale mów im wprost, kiedy coś ci się nie podoba, aby uniknąć późniejszych kwasów i nieporozumień. Pilnuj swoich praw autorskich. Czytaj biografie ludzi, którzy ci imponują. Skacz na skakance – oszczędzisz na siłce. Zachowuj się jak boss, a będą cię słuchać. Nie przemęczaj się za bardzo, ani za bardzo nie obijaj.
Wiadomo, część z tych porad to mniej więcej to samo, co znajdziecie w kserówkach wręczanych na terapii kognitywno-behawioralnej (minus cliparty). Z drugiej strony – im jestem starsza, tym bardziej doceniam szczerość intencji i prostotę przekazu. Dlatego dobre rady Claire Boucher polecam z siłą Bożeny Dykiel. Grimes, Tavi – pokażcie im wszystkim, jak to się robi. Świecie, mów do mnie jasno, a może się jeszcze zaprzyjaźnimy.
